Άννα-Μαρία Κοτρίκλα

Η Δρ Άννα Μαρία Κοτρίκλα είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών στο γνωστικό αντικείμενο Περιβαλλοντική Τεχνολογία και Διοίκηση για τη Ναυτιλία και τις Μεταφορές. Διαθέτει πτυχίο Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διδακτορικό στην Περιβαλλοντική Επιστήμη από το τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στη μελέτη των επιδράσεων της ναυτιλίας και των μεταφορών στην ατμόσφαιρα και στο κλίμα. Ασχολείται με τη μελέτη των εκπομπών ατμοσφαιρικών ρύπων από τη ναυτιλία και τις οδικές μεταφορές και τη διασπορά τους στο αστικό περιβάλλον. Διερευνά την χρήση αισθητήρων χαμηλού κόστους για τη μέτρηση των επιπέδων ατμοσφαιρικών ρύπων με έμφαση στα λεπτόκοκκα αιωρούμενα σωματίδια (PM2.5). Μελετά μεθόδους ενεργοποίησης των πολιτών για την ποιότητα του αέρα και τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή (προγράμματα επιστήμης των πολιτών, τυπική και άτυπη περιβαλλοντική εκπαίδευση). Έχει γράψει ένα βιβλίο και πάνω από 45 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά συνέδρια και σε διεθνή περιοδικά με κριτές.
Διδάσκει τα μαθήματα Διαχείριση, Προστασία, Πολιτική Περιβάλλοντος, Μεταφορές και Περιβάλλον Ι και ΙΙ, Διαχείριση Φυσικών και Ενεργειακών Πόρων (σε προπτυχιακό επίπεδο) και Ναυτιλία και Περιβάλλον (σε μεταπτυχιακό επίπεδο).
Είναι υπεύθυνη Erasmus+ και σύνδεσμος του τμήματος Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών με τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Συντονίζει τη φοιτητική, εθελοντική ομάδα Aegean Greeners και συμμετέχει στην Επιτροπή Πράσινο Πανεπιστήμιο του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Ποιότητα αέρα και επιστήμη των πολιτων

“Η ποιότητα του αέρα σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους επηρεάζεται από μια πλειάδα ρύπων είτε αέριων (ΝΟx, CO, NMVOCs, O3) είτε σωματιδιακών (PM1, PM2.5, PM10). Παρόλο που η κατάσταση ρύπανσης τις τελευταίες δεκαετίες στην Ευρώπη έχει βελτιωθεί, σύμφωνα με πρόσφατη (2023) αναφορά της ΕΕΑ (European Environment Agency), εκτιμάται ότι 1200 παιδιά και έφηβοι κάτω των 18 ετών πεθαίνουν κάθε έτος λόγω της έκθεσής τους στην ατμοσφαιρική ρύπανση σε κράτη μέλη και συνεργαζόμενα κράτη με την ΕΕΑ. Οι ανθρωπογενείς πηγές των ρύπων στο αστικό περιβάλλον είναι οι μεταφορές, η οικιακή θέρμανση, η βιομηχανία και βιοτεχνία κ.α.
Η παρακολούθηση των επιπέδων ρύπανσης γίνεται από τις αρχές, με χρήση οργάνων αναφοράς που πληρούν αυστηρές προδιαγραφές ποιότητας, επιβλέπονται από εξειδικευμένο προσωπικό και έχουν μεγάλο κόστος. Τα τελευταία 15 χρόνια αναπτύσσονται αισθητήρες χαμηλού κόστους οι οποίοι δεν πληρούν μεν τα αυστηρά κριτήρια ποιότητας των οργάνων αναφοράς, είναι όμως ιδιαίτερα χρήσιμοι για την παρακολούθηση των επιπέδων ρύπανσης από τους πολίτες, στα πλαίσια της επιστήμης των πολιτών. Η επιστήμη των πολιτών είναι η εμπλοκή απλών πολιτών, δηλαδή μη-επαγγελματιών επιστημόνων, σε διαδικασίες επιστημονικής έρευνας.
Στην εισήγηση αυτή παρουσιάζονται οι δυνατότητες χρήσης κινητών αισθητήρων χαμηλού κόστους από πολίτες για την παρακολούθηση των συγκεντρώσεων λεπτόκοκκων αιωρούμενων σωματιδίων, σε διάφορα περιβάλλοντα. Διερευνάται η χρήση των αισθητήρων για την αποτύπωση των επιπέδων ρύπανσης σε εσωτερικούς χώρους (επίδραση δραστηριοτήτων όπως το κάπνισμα, το μαγείρεμα, το σκούπισμα και η συχνότητα αερισμού των χώρων) και σε εξωτερικούς χώρους (επίδραση μεταφορών). Τέλος συζητιούνται τα πλεονεκτήματα και οι περιορισμοί στη χρήση των αισθητήρων.”